چهارمین قهرمان رسمی جهان الکساندر آلخین
آلخین در 31 اکتبر 1892 در یک خانواده ثروتمند در مسکو ، روسیه به دنیا آمد و در 24 مارس 1946 در سن 53 سالگی در گذشت.
آلخین از سال های 1927 تا 1935 و 1937 تا 1946 قهرمان شطرنج جهان بود.آلخین تنها کسی بود که تا زمان مرگش عنوان قهرمانی شطرنج را حفظ نمود.
اولین بازی شناخته شده آلخین قهرمان شطرنج جهان، مربوط به مسابقات شطرنج مکاتبه ای بود که در 3 دسامبر 1902 ، هنگامی که او ده ساله بود آغاز شد. در سال 1909 ، وی در مسابقات آماتور تمام روسیه در سن پترزبورگ پیروز شد.آلخین در سن 16 سالگی خود را به عنوان یکی از بازیکنان برتر شطرنج روسیه معرفی کرد.
آلخین در سال 1909
در اواخر سال 1911 ، آلخین به سن پترزبورگ نقل مکان کرد و در آنجا وارد مدرسه حقوق اشخاص سلطنتی شد. تا سال 1912 ، او قوی ترین بازیکن شطرنج در انجمن شطرنج سن پترزبورگ بود. در ژانویه 1914 ، الخین اولین تورنمنت مهم روسیه خود را بدست آورد ، وقتی که با آرون نیمزوویچ در مسابقات مسترز تمام روسیه در سن پترزبورگ به مقام اول دست یافت.
در آوریل – مه 1914 ، یک تورنمنت بزرگ دیگر شطرنج سن پترزبورگ 1914 در پایتخت امپراتوری روسیه برگزار شد ، که در آن آلخین پس از امانوئل لاسکر و خوزه رائول کاپابلانکا مقام سوم را بدست آورد. با توجه به برخی گفته ها، تزار نیکلاس دوم به هر یک از پنج نامزد نهایی (لاسکر، کاپابلانکا، آلخین، سیگبرت تاراش و فرانک مارشال) لقب “استاد بزرگ شطرنج” را اعطا کرد.
در ژوئیه تا آگوست 1914، با شروع جنگ جهانی اول، آلخین یک تورنمنت بین المللی در مانهایم، نوزدهمین کنگره DSB (کنگره فدراسیون شطرنج آلمان) را در مانهایم، آلمان هدایت می کرد. جایزه آلخین 1100 مارک بود (از نظر قدرت خرید امروز حدود 11000 یورو ارزش دارد). پس از اعلام جنگ علیه روسیه، یازده بازیکن “روسی” (آلخین ، افیم بوگولجووبوف ، فدور بوگاتیرچوک ، الکساندر فلامبرگ، ن. کوپلمن ، بوریس مالیوتین ، ایلیا رابینوویچ ، پیتر رومانوفسکی ، پیوتر صبوروف ، الکسی سلزنیف و ساموئل وینستین) زندانی شدند. سپتامبر 1914 ، چهار نفر از آنها (آلخین ، بوگاتیرچوک ، سابوروف و کوپلمان) آزاد شدند و اجازه بازگشت به خانه را داشتند. در مارس 1920 ، آلخین با الكساندر باتایوا ازدواج كرد. آنها سال بعد طلاق گرفتند.
از سال 1921 تا 1927 ، آلخین در دو سوم بسیاری از تورنمنت هایی که بازی می کرد، برنده یا جایزه اول را به دست آورد. کمترین تلاش آلخین کسب تساوی برای کسب مقام سوم در وین 1922 پس از آکیبا روبنشتاین و ریچارد رتی و مقام سوم مسابقات شطرنج نیویورک 1924، پشت سر قهرمان سابق امانوئل لاسکر و قهرمان جهان خوزه رائول کاپابلانکا بود (اما جلوتر از فرانک مارشال ، ریچارد رتی ، گزا ماروچی ، افیم بوگولوبوف ، ساویلی تارتاکوئر ، فردریک یتس ، ادوارد لاسکر و داوید ژانوسکی). از نظر فنی، بازی آلخین بیشتر از رقبا – حتی کاپابلانکا – بهتر بود ، اما هنگام بازی با رقبای بزرگ خود اعتماد به نفس کافی نداشت.
در سال 1924 ، آلخین برای اولین بار برای اخذ درجه دکترا برای دریافت امتیاز اقامت در فرانسه و دریافت تابعیت فرانسه درخواست کرد. اگرچه منابع درمورد اتمام تحصیلات خود در آنجا اختلاف نظر دارند ، اما وی در دهه 1930 به “دکتر آلخین” معروف بود.
درخواست شهروندی فرانسه او به دلیل مسافرتهای مکرر به خارج از کشور برای بازی شطرنج به تعویق افتاد اما فرمان اعطای تابعیت فرانسوی در 5 نوامبر 1927 امضا شد و در 14-15 نوامبر 1927 در روزنامه رسمی جمهوری فرانسه منتشر شد ، در حالی که آلخین در حال بازی با کاپابلانکا برای کسب عنوان جهانی در بوینس آیرس بود.
قهرمان شطرنج جهان، اولین سلطنت (1927–1935)
در سال 1927 ، گروهی از بازرگانان آرژانتینی و رئیس جمهور آرژانتین ، که تضمین بودجه را بر عهده داشت ، با چالش آلخین در برابر کاپابلانکا روبرو شد. آلخین قهرمان شطرنج جهان در مسابقه قهرمانی شطرنج جهان که از سپتامبر تا نوامبر 1927 در بوینس آیرس برگزار شد و توانست پیروز این مسابقه شود. پیروزی الخین تقریباً تمام دنیای شطرنج را متعجب کرد، زیرا او قبلاً حتی یک بازی از کاپابلانکا برنده نبوده است.
پس از مرگ کاپابلانکا ، آلخین از پیروزی خود ابراز تعجب کرد ، زیرا در سال 1927 فکر نمی کرد که او برتر از کاپابلانکا است ، و اظهار داشت که کاپابلانکا بیش از حد اعتماد به نفس داشته است. کاپابلانکا بدون آمادگی فنی و بدنی وارد مسابقه شد، در حالی که آلخین خود را در شرایط بدنی خوبی قرار داد و بازی کاپابلانکا را کاملاً مطالعه کرده بود. طبق گفته کسپاروف، تحقیقات آلخین بسیاری از نادرستی ها را کشف کرد، زیرا این امر به دلیل عدم تمایل شدید کاپابلانکا به تمرکز رخ داد. ولادیمیر کرامنیک اظهار داشت که این اولین مسابقه ای بود که کاپابلانکا هیچ پیروزی آسان نداشت.
بلافاصله پس از پیروزی در مسابقه ، آلخین اعلام کرد که مایل است یک مسابقه برگشت به کاپابلانکا بدهد ، با همان شرایطی که کاپابلانکا به عنوان قهرمان مورد نیاز بود: رقیب باید سهمی 10،000 دلار آمریکا را تهیه کند که بیش از نیمی از آن به عنوان مدافع قهرمان حتی اگر شکست بخورد. مسابقه ای که هرگز نهایی نشد.
اگرچه او هرگز شرایط بازی برگشت مقابل کاپابلانکا را قبول نکرد ، اما آلخین در 1929 و 1934 با بوگولوبوف دو مسابقه قهرمانی جهان را انجام داد ،و هر دوبار راحت به پیروزی رسید.
از سال 1930 تا 1935 ، آلخین برای اولین بار در چهار بازی المپیاد شطرنج برای فرانسه بازی کرد و اولین جایزه درخشش را در هامبورگ در سال 1930 بدست آورد.
در سال 1933، ماکس ایوه ، آلخین را به یک مسابقه قهرمانی دعوت کرد. در تاریخ 3 اکتبر 1935 ، مسابقات قهرمانی جهان در زندوورت هلند آغاز شد اما آلخین در آن مسابقه عنوان قهرمانی جهان را واگذار کرد هرچند دوسال بعد توانست دوباره این عنوان را بدست آورد.
در اواخر سال 1943 ، آلخین تمام وقت خود را در اسپانیا و پرتغال به عنوان نماینده آلمان در مسابقات شطرنج می گذراند.
آلخین در حالی که قصد داشت برای یک مسابقه قهرمانی جهان مقابل بوتوینیک بازی کند ، در 24 مارس 1946 در سن 53 سالگی در اتاق هتل خود در پرتغال درگذشت. شرایط مرگ او هنوز محل بحث است. این عارضه معمولاً به حمله قلبی نسبت داده می شود اما چند سال بعد ، پسر آلخین ، الكساندر آلخین ، جونیور ، گفت كه “دست مسكو به پدرش رسید”.
آلخین یکی از بزرگترین بازیکنان تهاجمی بود و ظاهراً می توانست به دلخواه ترکیباتی را تولید کند. آنچه او را از سایر بازیکنان حمله متمایز می کرد ، توانایی دیدن توانایی حمله و آماده شدن برای حمله در موقعیت هایی بود که دیگران چیزی نمی دیدند. این‌ها بعضی از اظهارات بزرگترین شطرنج بازان جهان درباره آلخین است.
آلخین شاعری است که اثری هنری از چیزی خلق می‌کند که به سختی می‌تواند الهام‌بخش مرد دیگری باشد تا یک کارت پستال تصویری به خانه بفرستد.» – مکس یووه، قهرمان شطرنج جهان (1935-1937)
برای من آلخین پدر شطرنج مدرن است. – گری کاسپاروف، قهرمان سابق شطرنج جهان (1985-1993، 1993-2000)
“آلخین ذهن درخشانی داشت. او یکی از بهترین شطرنج بازان تمام دوران بود، اما همچنین یک هنرمند خارق العاده در صفحه شطرنج بود.” – آناتولی کارپوف، قهرمان سابق شطرنج جهان (1975-1985)
آلخین یک تاکتیک‌دان درخشان بود و تخیل باورنکردنی در صفحه شطرنج داشت. او یکی از قوی‌ترین شطرنج بازان تاریخ بود. – ویشی آناند، قهرمان سابق شطرنج جهان (2007-2013)
آلخین اولین بازیکن تهاجمی بزرگ تاریخ شطرنج بود. – بابی فیشر، قهرمان سابق شطرنج جهان (1972-1975) . برخی از ترکیبات آلخین آنچنان پیچیده هستند که حتی قهرمانان و مدعیان مدرن نیز در تحلیل آنها اختلاف نظر دارند.
