ویلهم اشتاینیتز در سال ۱۸۳۶ در پراک اتریش متولد شد، در وین تحصیل کرد، در لندن سکنی گزید و در سال ۱۹۰۰ در آمریکا وفات یافت.
اشتاینیتز پایه‌گذار اصول پایه بازی استراتژیک و مکتب کلاسیک شطرنج می باشد و در بازی هایش بارها نشان داده است که چگونه می توان با افزودن برتری های جزئی بازی را به سمت پیروزی هدایت کرد. او همچنین پایه‌گذار شطرنج پوزیسیونی و علمی شناخته می شود و توانست کارهای بسیاری در بهبود تئوری شطرنج انجام دهد.
نخستین قهرمان رسمی شطرنج جهان بین سال های ۱۸۸۶ تا ۱۸۹۴ بود. او توانست در سال ۱۸۶۸ در اولین مسابقه رسمی قهرمانی جهان، حریف قدرتمند خود زوکر تورت را شکست دهد و به مدت ۸ سال بر سکوی قهرمانی بنشیند. وی به‌طور اعجاب‌انگیزی مسابقه با آندرسن را با نتیجه ۸ بر ۶ برد و ادعای قهرمانی شطرنج جهان را کرد و از آن پس برنده دائمی جوایز بزرگ مسابقه‌های دهه‌های ۱۸۷۰و ۱۸۶۰ بود.
از سال ۱۸۸۶ تا (۲۰۱۳) ۱۲۷ سال گذشته است و در طی این مدت تنها ۱۶ نفر موفق شده اند به افتخار قهرمانی جهان دست یابند؛ این نشان می دهد که سختی و دشواری رسیدن به قهرمانی جهان در شطرنج با دیگر رشته های ورزشی قابل مقایسه نیست.
اشتاینیتز اولین قهرمان شناخته شده جهان، که آلخین به او لقب کبیر را داده بود، در ۱۲ سالگی به شطرنج علاقمند شد و به خاطر علاقه زیاد به ریاضیات به تحصیل در رشته ریاضیات نیز می پرداخت. او بازیکن متفکر و بدعت گذاری بود که بصیرت و ژرف نگری او در بازی دفاعی و استراتژیک و مجموعه برتری های او در موقعیت های جزئی به اهمیت سهم پیروزی های مورفی در بازی های بسط یافته بود.
در حالیکه مورفی به‌طور طبیعی قهرمانی غریزی بود ، اشتاینیتز بعد از ناکامی در اولین گام که سعی کرد نام خود را با یکی از قهرمان های مرسوم همراه سازد، اندیشه های خود را به تدریج در طول سال ها گسترش داد با در نظر گرفتن استانداردهای قهرمانی جهان، بازی او خالی از عیب و نقص نبود و اگر چه توانسته بود در ۵۰ سالگی به عنوان قهرمانی دست یابد، اما بازی‌های بسیاری را به جهت وفاداری لجوجانه‌اش به شگرد غیر مهم درجه دوم از دست داد. اشتاینیتز جوان‌ترین عضو یک خانواده بزرگ یهودی بود.
اشتاینیتز تئوری‌هایش را در کتابی به‌نام آموزگار شطرنج مدرن به تفصیل شرح داد. منظور اصلی او این بود که نشان دهد پیروزی‌های سریع مورفی و آندرسن بر علیه دفاع‌های ضعیف حریفانشان می‌توانست انجام نگیرد. اگر حریف به سادگی مقاومت می‌کرد، مهره‌هایش را به‌سادگی وارد عمل می‌نمود و پیاده‌هاى تقدیمى نامربوط را نمی‌پذیرفت.
یکی از مشهورترین بازی‌های اشتاینیتز بازی او در مقابل در سال ۱۸۹۵ بود که به بازی “گوهر اشتاینیتز” معروف گردید.
تمامی مطالب فوق متعلق به باشگاه شطرنج ایران می‌باشد. کپی مطالب با حفظ منبع بلا مانع می‌باشد.