شطرنجبازان جوانی که مهارت لازم را کسب کرده اند علاقه خاصی دارند که بعضی گشایش ها ی شناخته شده جدید را بازی کنند. اگر این عادت با تجزیه و تحلیل کافی همراه نشود، حتی غافلگیری های کوچک در بازی حریف ممکن است کل طرح قبلی آن ها را زیر و رو کند.

نکته مهم این است که نوآموزان را نباید در انواع شاخه های گشایشی غرق کرد. آموزش تئوریک مرحله آغازین بازی باید بر روش های عملی و بازی هایی که استادان بزرگ ارائه می دهند مبتنی باشد.

شاگردان باید بازی های برگزیده ای را که مربیان برای آموزش تئوری گشایش ها مشخص می کنند در دفتر تمرین خود یادداشت کنند و گشایش را در ارتباط با وسط بازی و آخر بازی بیاموزند. شاگردان می توانند در متون تئوریک تحلیل های با ارزشی پیدا کنند و این تحلیل ها را با دیدگاه های خودشان مقایسه کنند. این امر سبب تسریع رشد شخصیت خلاق در شاگردان می شود.

به عنوان الگوی مفید در آموزش، در اینجا چند بازی ایتالیایی را انتخاب کرده ایم که نخستین گام در تشکیل گنجینه گشایش های شطرنج بازان به حساب می آید.

زندگینامه مختصر چیگورین.

کنوره - چگورین، 1900 :

1.e4    e5       2.Nf3     Nc6       3.Bc4     Bc5      4.O-O     Nf6

5.d3     d6         6.Bg5     h6       7.Bh4?     g5       8.Bg3     h5!     9.Nxg5  

(حرکت    9.h4    بهتر بود. البته سیاه با    9...Bg4    پاسخ می داد)

9...h4!    10.Nxf7       hxg3!        11.Nxd8

(در صورت    11.Nxh8   ، سیاه می توانست چنین ادامه دهد:

11...Qe7     12.Nf7     Bxf2+       13.Rxf2    gxf2+       14.Kxf2     Ng4+      15.Kg3     Qf6  

16.Qf3         QG7     

که به پیروزی می انجامید

11...Bg4!       12.Qd2     (12.Nf7     Rh5)

12...Nd4      13.Nc3     Nf3+!     14.gxf3     Bxf3

و مات اجتناب ناپذیر است.